Οι εθελοντές του Κάστρου μαζί με άλλες εθελοντικές ομάδες,ολοκλήρωσαν την πρώτη μέρα καθαρισμού των τειχών του Κάστρου της Χίου

Οι εθελοντές του Κάστρου μαζί με άλλες εθελοντικές ομάδες...
ολοκλήρωσαν την πρώτη μέρα καθαρισμού των τειχών του Κάστρου της Χίου με καταπληκτικά κι εντυπωσιακά αποτελέσματα.
Διαβάστε την ανακοίνωση τους:

Με απόλυτη επιτυχία στέφθηκε η πρώτη Κυριακή Εθελοντικού καθαρισμού των τειχών του Κάστρου της Χίου από την Εθελοντική μας ομάδα για το Κάστρο, τους Όμικρον, τους Ομηρίστας, τον Έλιξ, την Ένωση Πυροσβεστών Χίου, τον Δήμο Χίου και απλούς εθελοντές. Οι εργασίες αποψίλωσης ξεκίνησαν από τη Δυτική Πύλη Επάνω Πορτέλο και τη Νότια Πύλη Μαγγιόρε, καθαρίζοντας ένα μεγάλο τμήμα του νοτιο-δυτικού τείχους και δίνοντας ραντεβού για την Κυριακή 29 Μαίου ώστε να αποπερατωθεί το καθάρισμα-αποψίλωση όλου του νοτιο-δυτικού τείχους του Κάστρου. Δέστε πιο κάτω τις φωτογραφίες για να καταλάβετε το μέγεθος του προβλήματος αλλά και την υπερ-προσπάθεια καθαρίσματος του.

Δε βάζουμε μυαλό

Τροχαίο ατύχημα σημειώθηκε σήμερα νωρίς σήμερα τα ξημερώματα επί της λεωφόρου Αιγαίου στη Χίο, όταν δίκυκλη μοτοσικλέτα με 26χρονο οδηγό συγκρούστηκε με Ι.Χ.Ε. όχημα, το οποίο οδηγούσε 69χρονος.

Αποτέλεσμα ήταν ο τραυματισμός του 26χρονου, ο οποίος διακομίσθηκε στο Γενικό Νοσοκομείο Χίου «ΣΚΥΛΙΤΣΕΙΟ», όπου του παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες και παραμένει για νοσηλεία.

Εορτή του Αγίου Ισιδώρου, του Χίου

Γιορτάζουμε σήμερα 14 Μαΐου, ημέρα μνήμης του Αγίου Ισιδώρου που μαρτύρησε στη Χίο, ας πούμε λίγα λόγια:
Ό Άγιος Ισίδωρος ήταν ναύτης του βασιλικού στόλου, επί αυτοκρατορίας Δεκίου, και καταγόταν από την Αλεξάνδρεια.


Κάποια μέρα που ένα μέρος του στόλου ήταν αγκυροβολημένο στη Χίο, καταγγέλθηκε στο Ναύαρχο Νουμέριο ότι ο Άγιος Ισίδωρος είναι χριστιανός. Ο Νουμέριος δεν άργησε να ακούσει το ίδιο και από τον ίδιο τον Άγιο Ισίδωρο, όταν τον προσκάλεσε να ομολογήσει. Τότε τον έδειραν σκληρά και κατόπιν τον έριξαν στη φυλακή. Ο πατέρας του μόλις έμαθε το γεγονός αυτό, αμέσως ξεκίνησε για τη Χίο, πολύ στενοχωρημένος, διότι ο γιος του εγκατέλειψε την πατροπαράδοτη ειδωλολατρική θρησκεία. Ο Άγιος Ισίδωρος, μόλις αντίκρισε τον πατέρα του, με πολλή ευλάβεια και στοργή τον ασπάστηκε συγκινημένος. Το ίδιο έκανε και ο πατέρας του, αλλά δεν άργησε να εκφράσει και τη θλίψη του γι' αυτόν. Τότε ο Άγιος Ισίδωρος του είπε ότι μάλλον θα έπρεπε να χαίρεται, διότι είδε το Φως πού προσφέρει ο Ιησούς Χριστός. Ο πατέρας του τον παρακάλεσε θερμά να επιστρέψει στην ειδωλολατρία, αλλά ο Άγιος έμενε αμετακίνητος στην πίστη του. Τότε, οργισμένος αυτός, τον καταράστηκε και παρότρυνε το Νουμέριο να τον θανατώσει το συντομότερο. Και πράγματι, ο Άγιος Ισίδωρος μετά από διάφορα βασανιστήρια αποκεφαλίστηκε.

Εύχομαι χρόνια πολλά και ευάρεστα στο Θεό !!!
Απολυτίκιο:
Ἦχος δ'. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Ὡς στρατευθεὶς τῷ Βασιλεῖ τῶν αἰώνων, τῶν ἐπιγείων τὴν στρατείαν ἀπώσω, καὶ εὐθαρςῶς ἐκήρυξας Χριστὸν τὸν Θεὸν· ὅθεν τὸν ἀγῶνά σου, τὸν καλὸν ἐκτελέσας, Μάρτυς θεοδόξαστος, τοῦ Σωτῆρος ἐδείχθης ὃν ἐκδυσώπει σώζεσθαι ἡμᾶς, τοὺς σὲ τιμῶντας, παμμάκαρ Ἰσίδωρε.
Το συναξάρι επιμελείται ο συνεργάτης του agioritikovima.gr Κυριάκος Διαμαντόπουλος

Πέθανε εν πλω ο Α’ Μηχανικός του πλοίου “Μυτιλήνη”

Ο καπετάνιος του πλοίου ”Μυτιλήνη” ενημέρωσε στις 12.30 το μεσημέρι το λιμενικό ότι κατά τον κατάπλου του πλοίου από Χίο...
έχασε τις αισθήσεις του ο 48χρονος Α΄ Μηχανικός.

Άμεσα του παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες από τον γιατρό του πλοίου, ενώ στη συνέχεια με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ μεταφέρθηκε στο Γενικό Νομαρχιακό Νοσοκομείο Μυτιλήνης «ΒΟΣΤΑΝΕΙΟ», όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός του.

Τα ακριβή αίτια του θανάτου του, θα φωτίσει η διενέργεια νεκροψίας – νεκροτομής..

Αντιδράσεις για την απόφαση της AEGEAN να μη συμπεριλάβει τη Χίο και τη Σάμο στο πρόγραμμα των χειμερινών της δρομολογίων

Την επανεξέταση της απόφασης από μέρους της Aegean Airlines, να μην συμπεριλάβει τη Χίο και τη Σάμο στο πρόγραμμα των χειμερινών της δρομολογίων, ζητά με επιστολή της η Θεματική Αντιπεριφερειάρχης κ. Αποστολία Λύκου.

Η κ. Λύκου τονίζει μεταξύ άλλων στην επιστολή της πως "μια τέτοια προοπτική δημιουργεί μεγάλο προβληματισμό στους κατοίκους των ακριτικών νησιών μας, που χρόνια τώρα αντιπαλεύουν το μεγάλο πρόβλημα της προσβασιμότητας, που αποτελεί τροχοπέδη σε κάθε προσπάθεια ανάπτυξης".

Η κ. Λύκου αφού υπογραμμίζει πως οι πτήσεις της AEGEAN προς Σάμο και Χίο πάντοτε είχαν και εξακολουθούν να έχουν μεγάλα ποσοστά πληρότητας, αναφέρει πως "μοιάζει ακατανόητη η επιλογή της εταιρίας να αποκλείσει τα δύο νησιά από τον κατάλογο των προορισμών της, εκτός αν εξυπηρετεί εμπορικές σκοπιμότητες που δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε".

Η Αντιπεριφερειάρχης στο τέλος της επιστολής της παρακαλεί να επανεξεταστεί το ζήτημα, "με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ευαισθησία, αφού πρόκειται για ακριτικές, νησιωτικές περιοχές".

Την πέμπτη θέση κατέλαβε φέτος η Χίος στην Α1

Νίκη χωρίς αντίκρυσμα πέτυχε το Σάββατο (07/05) η Χίος. Για την 22η και τελευταία αγωνιστική της κανονικής περιόδου, οι νησιώτες, πατώντας γκάζι στο τέταρτο οκτάλεπτο, επιβλήθηκαν του Πανιωνίου με 7-6 στο Ιωνικό κολυμβητήριο.

Ουσιαστικά όμως δεν κέρδισαν κάτι, αφού είχαν μείνει προ πολλού εκτός πρώτης τετράδας και πλέι οφ, έχοντας ωστόσο πάρει το τελευταίο εισιτήριο για το Len Trophy. Και για τους “κυανέρυθρους” πάντως το αποτέλεσμα αυτό δεν είχε συνέπειες, αφού ό,τι και να γινόταν και στα άλλα παιχνίδια, θα έμεναν “κολλημένοι” στην 3η θέση.

Τα οκτάλεπτα: 1-1, 3-3, 1-2, 2-0.

Χίος: Μιμίδης 2, Χατζηκυριακάκης 1, Χατζηδάκης 1, Κότεριλ 1, Γαβαλάς 2.

Πανιώνιος: Μάζης 1, Κοκκινάκης 1, Μουρίκης 1, Καπότσης 2, Τζαμαντάκης 1.

Άνθρωπος με ήθος!

Καλό ταξίδι καλέ μας άνθρωπε...

Από τα χρόνια της Μακρονήσου στην επαγγελματική επιτυχία και στην καταξίωση. Μια εργοβιογραφία για τον λαϊκό ηθοποιό αλλά και για τη δύσκολη πορεία της ελληνικής κοινωνίας το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα..... ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΦΙΛΙΠΠΟΥ
Ο Θανάσης Βέγγος γεννήθηκε στο...
Νέο Φάληρο το 1927. Κατάγεται από τα Θολάρια της Αιγιάλης από την πλευρά της μητέρας του Ευδοκίας, του γένους Ιωάννη Σμυρνή. Η γιαγιά του η Μαρουλιώ ήταν πρακτική μαία στα Θολάρια της Αμοργού (Τα στοιχεία καταγωγής προέρχονται από την έκδοση «Επιφανείς Αμοργίνοι» 1983 του Συνδέσμου Αμοργίνων). Ηταν το μοναχοπαίδι του κυρ Βασίλη και της κυρα-Ευδοκίας που κατάφεραν να δώσουν στον Θανάση μόνο τις εγκύκλιες σπουδές. Ο πατέρας Βέγγος, υπάλληλος στο εργοστάσιο της Ηλεκτρικής Εταιρίας στο Φάληρο, αγωνίστηκε επί Κατοχής για να το σώσει από την ανατίναξη που σχεδίαζαν οι Γερμανοί ­ οι μαρτυρίες λένε πως το εργοστάσιο σώθηκε χάρη στις προσπάθειες αυτού ακριβώς του ανθρώπου, ο οποίος στη συνέχεια απολύθηκε από τη δουλειά του εξαιτίας των αριστερών φρονημάτων του. Αλλά και ο Θανάσης αντιμετώπισε την εκδικητικότητα του κράτους: βρέθηκε στη Μακρόνησο, το κολαστήριο και τόπο μαρτυρίου για χιλιάδες αριστερούς φαντάρους αλλά και πολίτες.
Εκεί, στον κατ' ευφημισμόν «νέο Παρθενώνα», ο νεαρός Θανάσης βίωσε τον εξευτελισμό, έμαθε να υπομένει, υιοθέτησε την αξιοπρέπεια ως στάση ζωής και ταυτόχρονα γνώρισε τη συντροφική αλληλεγγύη. Εκεί επίσης συνδέθηκε φιλικά με τον Νίκο Κούνδουρο, τον άνθρωπο που θα άλλαζε την πορεία της ζωής του.
Ηταν το 1953 όταν τον κάλεσε ο Κούνδουρος να παίξει στη «Μαγική πόληι», την πρώτη ταινία της καριέρας του: υποδύεται τον πωλητή λεμονιών στη λαχαναγορά, μέλος μιας παρέας νεαρών βιοπαλαιστών. Ο ήρωας λέγεται Θανάσης ; ο Βέγγος παίζει τον εαυτό του ;, όνομα που θα τον ακολουθεί στη συνέχεια σε πολλές άλλες ταινίες και θα μπαίνει αργότερα και στους τίτλους των ταινιών του («Ο Θανάσης, η Ιουλιέτα και τα λουκάνικα», «Τι έκανες στον πόλεμο, Θανάση;», «Θανάση, πάρε τ' όπλο σου», «Δικτάτωρ καλεί Θανάση», «Ο Θανάσης στη χώρα της σφαλιάρας» κτλ.), όταν βέβαια δεν μπαίνει το επώνυμό του («Είναι ένας τρελός τρελός Βέγγος», «Δόκτωρ Ζι-Βέγγος», «Ενας Βέγγος για όλες τις δουλειές»).

Στον «Δράκο», τη δεύτερη ταινία του Κούνδουρου, ο Βέγγος υποδύεται τον μπάρμαν σε ένα κέντρο διασκέδασης, ο οποίος είναι συγχρόνως και μπράβος του αρχηγού μιας συμμορίας απατεώνων. Εκεί θα φάει τις τρεις πρώτες θεαματικές φάπες, που θα ανοίξουν τους ασκούς της σφαλιάρας η οποία καταδιώκει τον Θανάση Βέγγο σε ολόκληρη την κινηματογραφική σταδιοδρομία του. Ετσι ο εκφραστικός ηθοποιός με τη φαλάκρα, το συμπαθητικό πρόσωπο, την αβέβαιη έκφραση, μπήκε δυναμικά στον χώρο του κινηματογράφου, χωρίς να έχει προϋπηρεσία στο θέατρο. Ηταν ένας ερασιτέχνης που για να επιβιώσει έκανε ένα σωρό δουλειές ­ κυρίως του φροντιστή σε ταινίες ­, δουλειές κοπιαστικές, επίπονες και γλίσχρα αμειβόμενες. Στη συνέχεια πήρε την άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος, γράφτηκε στο σωματείο, έπαιξε στο θέατρο και πήρε σημαντικότερους ρόλους. Μολονότι συμμετείχε σε αρκετές ενδιαφέρουσες και ονομαστές ταινίες («Το κορίτσι με τα μαύρα» του Μιχάλη Κακογιάννη, «Ο Μιμίκος και η Μαίρη» του Γρηγόρη Γρηγορίου, «Ο Ηλίας του 16ου» του Αλέκου Σακελλάριου, «Μανταλένα» του Ντίνου Δημόπουλου, «Ποτέ την Κυριακή» του Ζυλ Ντασσέν, «Ψηλά τα χέρια, Χίτλερ» του Ροβήρου Μανθούλη, «Ησυχες μέρες του Αυγούστου» του Παντελή Βούλγαρη, «Το βλέμμα του Οδυσσέα» του Θόδωρου Αγγελόπουλου, «Το αίνιγμα» του Γιάννη Σολδάτου), ως κινηματογραφικός τύπος καθιερώθηκε από άλλες κωμικές παραγωγές όπου ενσάρκωνε τον μέσο Ελληνα: τον φουκαρά, τον γκαφατζή, τον αγαθό, τον περιδεή, τον αγχωμένο, τον κυνηγημένο, αλλά και τον καπάτσο.

Αυτό το παιδί για όλες τις δουλειές διαμόρφωσε έναν μοναδικό λαϊκό κινηματογραφικό ήρωα, ολοκληρωμένο και αναγνωρίσιμο, με σταθερά χαρακτηριστικά. Ο Βέγγος, δημιούργημα της ανάγκης για ρεαλιστική απεικόνιση του σύγχρονου Αθηναίου, στο πλαίσιο της φαρσοκωμωδίας, κινηματογραφικού είδους που συγκινούσε πλατιά στρώματα του ελληνικού λαού, ερμήνευσε τον άνεργο, τον πολυτεχνίτη και ερημοσπίτη, τον τίμιο και εργατικό, τον αμήχανο και πολυμήχανο, που κάνει κάθε είδους δουλειά για να επιβιώσει. Σε αυτή την προσπάθειά του μετατρέπεται σε μια αεικίνητη φιγούρα, έναν κλόουν, έναν έλληνα Σαρλό, ή καλύτερα στον Καραγκιόζη αυτοπροσώπως. Ωστόσο η φαρσοκωμωδία δεν είναι ρεαλιστική, ξεφεύγει από τα όρια της πραγματικότητας, και ο Βέγγος βρίσκει την ευκαιρία να εισέλθει σε αυτήν ως υπερρεαλιστικό στοιχείο, να παλέψει με την πείνα και την ανασφάλεια, να φέρει τον κόσμο πάνω κάτω. Για να το επιτύχει αυτό στην εντέλεια έπρεπε να περάσει στη σκηνοθεσία, μα και στην παραγωγή των ταινιών του (κάτι που τον οδήγησε σε οικονομική καταστροφή), ώστε να ενσαρκώσει το όραμά του, το όραμα της απόλυτης ελευθερίας, να υπερβεί τις συμβάσεις, «να χτίσει τη δική του Οκτάνα», σύμφωνα με τον Σολδάτο.

Δύο περιπτώσεις πυρκαγιών σήμερα Πρωτομαγιά στη Χίο

Σε δύο περιπτώσεις χρειάστηκε σήμερα Κυριακή 1 Μαΐου η επέμβαση της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Χίου...
Συγκεκριμένα, στις 12 το μεσημέρι,...
δύο οχήματα με 4 άνδρες κατέσβησαν φωτιά που είχε ξεσπάσει νωρίτερα σε κουζίνα διαμερίσματος 2ου ορόφου πολυκατοικίας με ενοικιαστή τη Μ.Γ. στην περιοχή του Βουνακίου στην πόλη της Χίου.
Η πυρκαγιά που προκλήθηκε από ξεχασμένο μαγειρικό σκεύος σε εστία ηλεκτρικής κουζίνας, άφησε πίσω της, ελάχιστες ζημιές.
Πηγή: http://odysseaschios.blogspot.com

Καλό μήνα!

H Πρωτομαγιά έχει τις ρίζες της στην αρχαιότητα. Είναι η πρώτη ημέρα του Μαΐου και η γιορτή της Άνοιξης. Ο Μάιος, σύμφωνα με την παράδοση, πήρε το όνομά του από τη ρωμαϊκή θεότητα Maia (Μάγια), η οποία ονομάστηκε έτσι από την ελληνική λέξη Μαία που σημαίνει τροφός και μητέρα. Η Μάγια ταυτίστηκε με την...


Ατλαντίδα νύμφη Μαία, τη μητέρα του Ερμή στον οποίο αφιερώθηκε ο μήνας Μάιος. Ο Μάιος είναι ο 5ος μήνας του χρόνου, ο οποίος αντιστοιχεί στον αρχαίο μήνα Θαργηλίωνα που γιορταζόταν με τα περίφημα Ανθεοφόρια. Ήταν αφιερωμένος στη θεά της γεωργίας Δήμητρα και την κόρη της Περσεφόνη, που τον μήνα αυτόν βγαίνει από τον Άδη κι έρχεται στη γη. Γιορτές γίνονταν και στην αρχαία Ρώμη που τις έλεγαν «ροσύλλια» τις οποίες διατήρησαν και οι Βυζαντινοί αυτοκράτορες.

Για τη λαϊκή αντίληψη, στο μήνα Μάιο συνυπάρχουν οι ιδιότητες του καλού και του κακού, της αναγέννησης και του θανάτου και συγκεντρώνονται την πρώτη του ημέρα, την Πρωτομαγιά.

Ο εορτασμός της Πρωτομαγιάς σηματοδοτεί την τελική νίκη του καλοκαιριού απέναντι στον χειμώνα, την κατίσχυση της ζωής επί του θανάτου και έχει ρίζες που ανάγονται σε προχριστιανικές αγροτικές λατρευτικές τελετές για τη γονιμότητα των αγρών και, κατ’ επέκταση, και των ζώων και των ανθρώπων.

Η αρχαιότατη γιορτή της Πρωτομαγιάς συνεχίστηκε στο διάβα των αιώνων με επισημότητα και με διάφορες μορφές και εκδηλώσεις. Μία από τις παλαιότερες γιορτές ήταν τα Ανθεστήρια, η γιορτή των λουλουδιών, η πρώτη επίσημη γιορτή ανθέων των Ελλήνων.

Τα Ανθεστήρια, κατά τη διάρκεια των οποίων πομπές με κανηφόρες που έφερναν άνθη βάδιζαν με μεγαλοπρέπεια προς τα ιερά, ιδρύθηκαν πρώτα στην Αθήνα και έπειτα πήραν πανελλήνια μορφή, αφού διαδόθηκαν και σ άλλες πόλεις της Ελλάδος. Σύμφωνα με το μύθο, στα Ανθεστήρια «ανασταινόταν» ο… σκοτωμένος θεός Ευάνθης, επίθετο του Διόνυσου, από το χυμένο αίμα του οποίου φύτρωσε η άμπελος.

Όταν οι Ρωμαίοι κατάκτησαν την Ελλάδα, η γιορτή της Πρωτομαγιάς, δεν έπαψε να υπάρχει αλλά εμπλουτίστηκε γιατί και οι δύο λαοί πίστευαν, ότι τα λουλούδια αντιπροσωπεύουν την ομορφιά των θεών και φέρνουν δύναμη, δόξα , ευτυχία και υγεία.

Με το πέρασμα των αιώνων, η αρχική έννοια της Πρωτομαγιάς αλλοιώθηκε και επιβίωσαν έθιμα ως απλές λαϊκές γιορτές ( περιφορά δέντρων, πράσινων κλαδιών ή στεφάνων με λουλούδια, ανακήρυξη του βασιλιά ή της βασίλισσας του Μάη, χορός γύρω από ένα δέντρο ή ένα στολισμένο κοντάρι-γαϊτανάκι).

Η Πρωτομαγιά είναι μία από τις ελάχιστες γιορτές, χωρίς θρησκευτικό περιεχόμενο, με εκδηλώσεις που απαντώνται στον λαϊκό πολιτισμό πολλών ευρωπαϊκών λαών, οι οποίες έχουν διατηρηθεί ως τις μέρες μας.

ΕΘΙΜΑ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΣ

Το πρωτομαγιάτικο στεφάνι

Ένα από τα πιο γνωστά έθιμα που εξακολουθεί να μας συνδέει με την παραδοσιακή Πρωτομαγιά, μια γιορτή της άνοιξης και της φύσης με πανάρχαιες ρίζες, είναι το πρωτομαγιάτικο στεφάνι.

Ο εορτασμός της Πρωτομαγιάς συνδέεται με την ανθρώπινη χαρά για την άνοιξη και τη βλάστηση. Απότοκο των δοξασιών αυτών είναι το μαγιάτικο στεφάνι που φτιάχνεται από διάφορα άνθη και καρπούς και κρεμιέται στην πόρτα των σπιτιών.

Το μάζεμα των λουλουδιών για το πρωτομαγιάτικο στεφάνι, ενισχύει στη σημερινή εποχή τις σχέσεις του ανθρώπου με τη φύση, από την οποία οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν απομακρυνθεί λόγω του τρόπου ζωής των σύγχρονων πόλεων.

Στα μέρη της Μικράς Ασίας, σε κάθε στεφάνι έβαζαν, εκτός από λουλούδια, ένα σκόρδο για τη βασκανία, ένα αγκάθι για τον εχθρό κι ένα στάχυ για την καλή σοδειά. Το μαγιάτικο στεφάνι στόλιζε τις πόρτες των σπιτιών ως του Αϊ – Γιαννιού του Θεριστή και τότε, το καίγανε στις φωτιές του αγίου.

Στα Δωδεκάνησα, μαζεύουν ένα λουλούδι που το λένε «ανοιχτομάτη» και πιστεύουν πως όποιος το έχει είναι πάντα γερός και τυχερός.

Το αμίλητο νερό

Σε νησιά του Αιγαίου την Πρωτομαγιά, τα κορίτσια σηκώνονταν την αυγή και έπαιρναν μαζί τους τα λουλούδια, που είχαν μαζέψει από την παραμονή και πήγαιναν στα πηγάδια να φέρουν το «αμίλητο νερό» (αμίλητο γιατί το κουβαλούσαν χωρίς να μιλούν). Όταν το έφερναν στο σπίτι, πλένονταν όλοι με αυτό.

Η Πρωτομαγιά των αγροτών

Οι αγρότες φτιάχνουν το Μάη τους με πρασινάδες, καρπούς, σκόρδο για τη βασκανία και αγκάθι για τον εχθρό.

Στις περιοχές της Σμύρνης, την παραμονή της Πρωτομαγιάς, οι αγρότες πήγαιναν στην εξοχή, για να κόψουν οτιδήποτε είχε καρπό: σιτάρι, κριθάρι, σκόρδα, κρεμμύδια, κλαδιά συκιάς με τα σύκα, κλαδιά αμυγδαλιάς με τα αμύγδαλα, κλαδιά ροδιάς με τα ρόδια.

Στην Αγιάσο της Λέσβου, φτιάχνουν στεφάνια από όλα τα λουλούδια και βάζουν μέσα «δαιμοναριά», άγριο χόρτο με πλατιά φύλλα και κίτρινα λουλούδια για να δαιμονίζονται οι γαμπροί.

Στη Σέριφο, από το βράδυ της παραμονής, κρεμούν στην πόρτα ένα στεφάνι από λουλούδια τσουκνίδες, κριθάρι και σκόρδο.

Το Μαγιόξυλο

Σε χωριά της Κέρκυρας, οι κάτοικοι περιφέρουν έναν κορμό κυπαρισσιού, σκεπασμένο με κίτρινες μαργαρίτες που γύρω του έχει ένα στεφάνι με χλωρά κλαδιά.

Με το μαγιόξυλο αυτό, οι νέοι εργάτες ντυμένοι με κάτασπρα παντελόνια και πουκάμισα και κόκκινα μαντήλια στο λαιμό βγαίνουν στους δρόμους, τραγουδώντας το Μάη.

Το Πήδημα της φωτιάς

Νέοι και γυναίκες μεγάλης ηλικίας μαζεύονται την παραμονή της Πρωτομαγιάς, μόλις δύσει ο ήλιος και ανάβουν φωτιές με ξερά κλαδιά που έχουν συγκεντρώσει αρκετές μέρες πριν. Όσο η φωτιά είναι αναμμένη οι γυναίκες χορεύουν κυκλικούς χορούς γύρω από τη φωτιά και τραγουδούν παραδοσιακά τραγούδια για την Πρωτομαγιά.

Τα νέα παιδιά, αφού βρέξουν τα μαλλιά και τα ρούχα τους, πηδούν πάνω από τις φωτιές σαν μία συμβολική πράξη που αποσκοπεί στο να διώξει τον χειμώνα και την αρρώστια. Στην συνέχεια όλοι παίρνουν έναν δαυλό από φωτιά και την πηγαίνουν στο σπίτι τους για να φύγουν όλα τα κακά.

Υπάρχουν και άλλα πολλά έθιμα της Πρωτομαγιάς που γιορτάζονται σε διάφορα μέρη της Ελλάδας: το Μαγιόπουλο, το οποίο ονομάζουν ακόμα Φουσκοδένδρι ή Ζαφείρη, γιορτάζεται στην Ήπειρο και στη Θεσσαλία, το έθιμο του Κλήδωνα (είδος λουλουδιού) στο δήμο Κόζιακα, το έθιμο της πιπεργιάς στην Εύβοια, τα Ξόρκια της Πρωτομαγιάς για το διώξιμο των φιδιών στην Ήπειρο, κ.λπ.