1928: Ο Νίκος Γιαλούρης γεννιέται στη Χίο. Είναι το μοναδικό παιδί του Γεωργίου και της Αλεξάνδρας. Από τα παιδικά του χρόνια δείχνει έντονη κλίση προς τη ζωγραφική.
1941-44: Κατά την κατοχή αναγκάζεται να διατρέχει τη Χίο για λόγους βιοποριστικούς, οπότε και γνωρίζει την πλούσια λαϊκή παράδοση του νησιού, έρχεται σε επαφή με λαϊκούς τεχνίτες και αρχίζει να ζωγραφίζει.
1945: Πεθαίνει ο πατέρας τoυ, μετανάστης στην Αμερική. Ο Γιαλούρης αναλαμβάνει πλέον μόνος να συντηρήσει την οικογένεια του. Γνωστής της Αγγλικής, προσλαμβάνεται στο γραφείο Ταχυδρομείου, όπου σύντομα γίνεται προϊστάμενος. Με τη συμπαράσταση ενός Σκοτσέζου καθηγητή ιστορίας της τέχνης συνεχίζει να ζωγραφίζει και τα Χριστούγεννα του 1945 κάνει την πρώτη του ατομική έκθεση στη λέσχη Άγγλων Αξιωματικών στην πολυκλινική Λαιμού.
1947: Παίρνει το απολυτήριο Γυμνάσιου ενώ εργάζεται στην ΟΥΝΡΑ, αμερικανικό οργανισμό περίθαλψης.
1948: Διδάσκει Αγγλική γλώσσα στο Βροντάδο και τα Καρδάμυλα.
1949: Εργάζεται στο Αγγλοελληνικό κέντρο που θα διδάξει έως το 1958. Τα Χριστούγεννα του 1949 πραγματοποιεί τη δεύτερη ατομική του έκθεση στο Αγγλοελληνικό κέντρο. δημιουργεί την ομάδα «Νησιώτες».
1960: Διδάσκει στο Γυμνάσιο Αρρένων Χίου, στη σχολή Ασυρματιστών και τη σχολή Περιποιητών και Μαγείρων του Κάμπου. Διοργανώνει την πρώτη του ατομική έκθεση στην Αθηνά, στο Εντευκτήριο Πνευματικής Συνεργασίας Χίου που τότε διηύθυνε ο Μάριος Βαγιάνος. Την ίδια χρόνια εκθέτει στην αίθουσα Τέχνης Αθηνών και σε ένα Ναυτικό Σύλλογο στη Γλυφάδα. Επισκέπτεται το Λονδίνο, έρχεται σε επαφή με ξένους καλλιτέχνες και ξεκινά να ασχολείται με την χαρακτική και ειδικότερα το λινόλεουμ.
1962: Χρονιά - σταθμός στη ζωή του Γιαλούρη καθώς γνωρίζεται με καλλιτέχνες όπως ο Γ. Μηταράκης, ο Γ. Τσαρούχης, ο Φ. Κόντογλου και ο Π. Βυζάντιος. Μετά τη γνωριμία του με τον Άγγελο Προκοπίου, εκθέτει στις Νέες Μορφές. Παράλληλα εκδίδει το πρώτο του βιβλίο. « Χίος, το νησί των Ανέμων». Τότε κινηματογραφείται το ντοκιμαντέρ «the Island and the Artist» με θέμα τη Χίο και το έργο του.
1963: Εκδίδεται το δεύτερο βιβλίο του Γιαλούρη. Ένας αγγλικός οδηγός για τη Χίο. (A brief Guide to the Island of Chios).
1969: Δημοσιεύεται το τρίτο βιβλίο του στην αγγλική. Το "Nea Moni" που κλίνει τον πρώτο κύκλο συγγραφικής του δραστηριότητας. Η ανθρώπινη μορφή εισβάλει τώρα στη θεματογραφία του: είναι ακρωτηριασμένοι άγγελοι και τέρατα. που αποδίδονται κυρίως με καλάμι και σέπια.
1971: Δημιουργεί τότε τη σειρά «Πολύφημος» και κάνει τα πρώτα αφηρημένα έργα, που γρήγορα θα εγκαταλείψει.
1973: Επηρεασμένος από τα γεγονότα του Πολυτεχνείου δημιουργεί τη σειρά «Ώρες Πολυτεχνείου».
1974: Από τα γεγονότα τoυ Κυπριακού προέκυψαν η ποιητική συλλογή «Κύπρια Πάθη» και μια σειρά σχεδίων και χαρακτικών. Παραιτείται από τη θέση του καθηγητή της Αγγλικής στη σχολή Μηχανικών έπειτα από 26 χρόνια θητείας και εγκαθίσταται στο
Loughton του Λονδίνου.
1975: Επιστέφει στη Χίο για οικογενειακούς λόγους. Μετά το θάνατο της μητέρας του εγκαθίσταται στη Χαλκιδική, όπου διακοσμεί το ξενοδοχείο «Πόρτο Καρράς» και την έπαυλη του εφοπλστή Καρρά. Δημιουργεί τη σειρά «Τα αγάλματα είμαστε εμείς» με αφετηρία στίχους του Σεφέρη.
1976: Επισκέπτεται το Άγιο όρος και μελετά τη βυζαντινή τέχνη. Εκθέτει στη Γκαλερί «Πανσέληνος» της Θεσσαλονίκης. Παίρνει μέρος, στην Biennale της Αλεξάνδρειας με σχέδια και τιμάται με μετάλλιο. Την ίδια χρόνια εκθέτει και στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων.
1977: Επιστρέφει στη Χίο. διοργανώνει αναδρομική έκθεση του έργου του στην αίθουσα Χίων διδάσκαλων με θέματα αντιπολεμικά ενώ αρχίζει να διδάσκει σχέδιο. Συνεργάζεται με το περιοδικό «Ζυγός». Το χειμώνα της ίδιας χρονιάς μια πλημμύρα στο εργαστήριο του στην Αθήνα καταστρέφει μεγάλο μέρος του έργου του, γεγονός που ματαιώνει την απόφασή του να εγκατασταθεί μόνιμα στην Πρωτεύουσα.
1981-1983: το 1981 εκδίδει το βιβλίο «Χιώτικα Παραμύθια» καλλιγραφημένο και διακοσμημένο από τον ίδιο, ενώ το 1983 ακολουθούν τα «Χιώτικα Μοτίβα» με θέματα εμπνευσμένα από τη λαϊκή Παράδοση της Χίου και των Ψαρών.
1988: Με την ίδρυση της εφημερίδας «Χιακός λαός» αρχίζει να αρθρογραφεί στον τοπικό τύπο. Την ίδια χρονιά εκδίδει το βιβλίο «Ψαρά, η κούνια της φωτιάς».
1989: Εκδίδεται το λεύκωμα «Ανάβατος, ένα σύντομο προσκύνημα» με ιστορίες και ζωγραφιές από το ιστορικό χωριό της Χίου.
1990: Μετά από πρόσκληση του συλλόγου «Κοραής», ταξιδεύει στην Αμερική όπου εκθέτει στο ελληνικό προξενείο της Νέας Υόρκης, στο Εκκλησιαστικό Κέντρο στην Αστόρια, στο Youngstown του Ohio και στο Σικάγο. Επηρεασμένος από τα γεγονότα του «πόλεμου του κόλπου» δημιουργεί μια νέα σειρά έργων που εκθέτει στο «Ομήρειο» της Χίου. Παράλληλα εκθέτει και στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου.
1995: Εκδίδει την πρώτη ποιητική του συλλογή, τα «ζώδια της σιωπής», καθώς και το βιβλίο «Το συναξάρι των καλών Δράκων» με δώδεκα αντί-παραμύθια.
1997: Εκδίδεται το βιβλίο «Τα χωριά της μαστίχας», λεύκωμα αφιερωμένο στα Μαστιχοχώρια της Χίου.
1998: Ο Δήμος Χίου πραγματοποιεί Τιμητική Βραδιά στο Νίκο Γιαλούρη και του εκδίδει το βιβλίο «Άγιο Γάλας».
2001: Εκδίδεται το τελευταίο βιβλίο του Γιαλούρη με θέμα τα παραμύθια της ευρύτερης περιοχής της Χίου, τα «Εφτά χιώτικα παραμύθια».
2002: Το καλοκαίρι κάνει την μεγάλη αναδρομική του έκθεση στο Εκθεσιακό Κέντρο «Καλουτάς» στον Κάμπο της Χίου.
2003: Τον Ιούνιο πεθαίνει αφήνοντας το έργο δωρεά στο Δήμο της Χίου για τη δημιουργία Μουσείου.
2005: τον Αύγουστο ιδρύεται το Μουσείο Γιαλούρη από τον Δήμο της Χίου.
